FCI-Standard N° 105 / 29. 03. 2006 /GB

FRANCUSKI PIES WODNY    (Barbet)

Wersja polska: kwiecień 2010

POCHODZENIE: Francja.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA – 21.02.2006. 

UŻYTKOWOŚĆ: Pies do polowania na ptactwo wodne; podobnie jak inne psy wodne, jest więcej niż tylko aporterem: wyszukuje i wypłasza ptactwo, ukryte w zaroślach i trzcinach, i aportuje strzelone sztuki. Bardzo odporny na zimno, powinien iść do wody bez względu na pogodę.

KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 8 Aportery, płochacze, psy wodne. Sekcja 3 Psy wodne. Obowiązują próby pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Bardzo stara rasa, pospolita w całej Francji, wykorzystywana do polowań na ptactwo wodne. Opisana już w XVI wieku.

WRAŻENIE OGÓLNE: Średniej wielkości, naturalny pies o gęstej, wełnistej sierści, dającej doskonałą ochronę przed zimnem i wilgocią. Sierść tworzy brodę (po francusku barbe), stąd nazwa rasy – barbet.

WAŻNE PROPORCJE:

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Opanowany, bardzo przywiązany do właściciela, towarzyski, uwielbia wodę, nawet bardzo zimną.

GŁOWA: Sierść na głowie opada aż na grzbiet nosa. Broda obfita i długa, wąsy na całej długości kufy.

MÓZGOCZASZKA:

Czaszka: Zaokrąglona i szeroka.

Stop: Wyraźny.

TRZEWIOCZASZKA:

Nos: Duży, o dobrze rozwartych nozdrzach, czarny lub czekoladowy, w zależności od umaszczenia.

Kufa: Raczej kanciasta. Grzbiet nosa szeroki.

Wargi: Grube, dobrze pigmentowane, całkowicie zakryte długim włosem. Krawędzie warg czarne lub brązowe.

Uzębienie: Szczęki jednakowej długości. Zgryz nożycowy, mocne uzębienie, siekacze duże i równo ustawione.

Oczy: Okrągłe, pożądane ciemno brązowe. Powieki czarne lub brązowe.

Uszy: Nisko osadzone (na wysokości oczu lub niżej), długie, płaskie, porośnięty długim, sznurowatym włosem. Ułożone wzdłuż kufy uszy sięgają sierścią co najmniej 5 cm poza nos, a sama małżowina sięga dalej, niż kącik warg.

SZYJA: Krótka i mocna.

TUŁÓW:

Grzbiet: Mocny i pewny.

Lędźwie: Wysklepione, krótkie i mocne.

Zad: Krągły, oglądany z boki jest płynny przedłużeniem lędźwi.

Klatka piersiowa: Szeroka, pojemna, głęboka – sięga łokcia, zaokrąglona, ale nie beczkowata.

OGON: Lekko wzniesiony, w ruchu noszony powyżej poziomu grzbietu, nisko osadzony, z haczykiem na końcu.

KOŃCZYNY:

KOŃCZYNY PRZEDNIE:

Łopatka: Ukośna. Kąt w stawie barkowym od 110° do 115°.

Ramię: Mocne, dobrze umięśnione.

Przedramię: Proste, pionowe, o mocnym kośćcu, porośnięte długą sierścią.

KOŃCZYNY TYLNE:

Udo: Skośnie ustawione, dobrze umięśnione.

Staw skokowy: Niski, dobrze kątowany.

Śródstopie: Pionowe.

ŁAPA: Duża, okrągła, mocno owłosiona.

CHODY: Swobodne, kończyny poruszają się równolegle wobec linii środkowej tułowia. Umiarkowanie długi krok, mocny napęd kończyn tylnych.

SKÓRA: Stosunkowo gruba.

SZATA:

SIERŚĆ: Długa, wełnista i kędzierzawa, może tworzyć sznury. Równomiernie pokrywa całe ciało, wygląda naturalnie – ta naturalność jest niezbędną cechą rasy. Modelowanie sierści dopuszczalne o tyle, o ile przydaje się psu w pracy lub ułatwia codzienne utrzymanie.

MAŚĆ: Jednolicie czarna, szara, czekoladowa, płowa, piaskowa lub biała, łaciata z mniejszymi lub większymi łatami. Dopuszczalne rozmaite odcienie płowe i jasno płowe. Pożądany jednakowy odcień na całym ciele.

WIELKOŚĆ:

Wysokość w kłębie: psy: 58cm – 65cm suki: 53cm – 61 cm Tolerancja +/- 1cm

WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobre samopoczucie psa.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

N.B. Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.